Odrestaurowany w 2011 r. przez firmę „Artystyczna konserwacja zabytkowej rzeźby i detali architektonicznych” pana Andrzeja Zdyry z Zawoi

Ignacy Marynowski urodził się 2 lutego 1802 r. w Jaśle. Po wybuchu powstania listopadowego w 1830r. przybył z Galicji do Kongresówki i wstąpił na początku 1831 r. do ułanów. Był współorganizatorem Jazdy Sandomierskiej, w której służył jako porucznik. W bitwie pod Puławami, tonącego uratowali z Wisły Kozacy i wzięli do niewoli (przekazy rodzinne mówią o bitwie pod Zamościem i przeprawie przez Wisłę pod Zawichostem). Jako oficera i austriackiego poddanego zesłano na 14 lat na Kamczatkę do Nalinska w guberni witawskiej. Dzięki staraniom rodziny oraz interwencji ambasadora austriackiego w Rosji, wrócił po 6 latach,a od 1844 r. mieszkał w majątku Otoka nad Wisłą w powiecie sandomierskim (parafia Łoniów).

Ignacy Marynowski razem z 3 synami: Marianem, Adolfem i Józefatem był uczestnikiem powstania styczniowego 1863 r. Zadenuncjowany przez własnego stajennego za ukrywanie powstańców trafił do więzienia w Sandomierzu, gdzie ciężko zachorował i zmarł. W ostatnim okresie życia opiekowała się nim córka Alojza - wówczas benedyktynka z sandomierskiego konwentu (ostatnia ksieni w latach 1899-1903). W świetle relacji rodzinnych pochowany został na przyklasztornym cmentarzu w Sandomierzu. Obowiązujące przepisy administracyjne i zachowany nagrobek na Cmentarzu Katedralnym przeczą tym relacjom.

Nagrobek składa się z dwóch części. Starsza jest wykonana z piaskowca w kształcie płyty z wyrzeźbionym kartuszem w kształcie tarczy herbowej zwieńczonej krzyżem z inskrypcją:

"TU SPOCZYWAJĄ ZWŁOKI /Ś.P./ IGNACEGO MARYNOWSKIEGO / WŁAŚCICIELA DÓBR OTOKA ZMARŁEGO 31 MARCA 1985 R.
POZOSTAŁA [RO]DZINA / PROSI O WESTCHNIENIE DO BOGA".

Druga część nagrobka została wykonana na koszt urzędu miasta na przełomie lat sześćdziesiątych i siedemdziesiątych XX w.
Jest to pionowa płyta lastrykowa z instrkypcją:

"ŚP. / IGNACY MARYNOWSKI / UR. 1802 R. / PORUCZNIK JAZDY / SANDOMIERSKIEJ
/ RANNY POD PUŁAWAMI 1831 R.
/ WZIĘTY DO NIEWOLI / PO POWROCIE OSIADŁ W OTOCE / ZA UDZIAŁ W ODDZIALE CZACHOWSKIEGO
W 1863 R. / ARESZTOWANY
PRZEZ WŁADZE / CARSKIE. / ZM. 31 III 1865 R. / JAKO WIĘZIEŃ W ZAMKU / SANDOMIERSKIM"

Ignacy Marynowski był dwukrotnie żonaty najpierw z Julią Stobiecką, później z Zofią Łepkowską. Z każdą z nich miał po siedmioro dzieci.

Opracował: Piotr Sławiński