Odrestaurowany w 2001 roku
Wykonawca: mgr Piotr Zawadzki

Opis inwentaryzacyjny:
Nagrobek miał pierwotnie kształt prostokątnej płyty. Był położony na grobach w różnych częściach cmentarza.

Ś.P.
Marya
Węgleńska
z 1867 r.

Obiekt był szczególnie narażony na działania niszczących czynników atmosferycznych. Bezpośredni kontakt z gruntem powodował podciąganie wód opadowych i gruntowych z podłoża . porowata struktura kamienia powodowała namakanie i utrzymywanie się Wilgoci w całej strukturze kamienia. Zamarzająca woda i krystalizujące sole zwiększają swoja objętość osłabiały strukturę wewnętrzną. Powstałe w ten sposób od spojenia powodowały osypywanie się i odpadanie zewnętrznych warstw kamienia. Zanieczyszczenia powietrza - głównie związki siarki wchodzące w reakcje z zawartym w kamieniu wapniem powodowały stopniowe osłabienie jego struktury wewnętrznej. Miało to również wpływ na powstanie na powierzchni kamienia szkodliwej dla niego patyny atmosferycznej. Wszystkie płyty znajdowały się w bezpośredniej bliskości traktów komunikacji pieszej co było przyczyną powstania uszkodzeń mechanicznych typu: utrącenia, utłuczenia, rozbicia i pęknięcia. Wymiary: wys.125 cm, szer.70 cm,głęb. 12 cm.
Obecnie płyta znajduje się w Lapidarium na ścianie muru cmentarnego przy głównym wejściu.